Uczniowie naszej szkoły; Klaudia Strzyż, Mateusz Ziobro i Karol Czepiel przygotowali prace do konkursu historycznego dla szkół podstawowych pt; „Chcieliśmy wolnej Polski” pod patronatem Premiera RP Mateusza Morawieckiego, Prezesa IPN dr Jarosława Szarka oraz Podkarpackiego Kuratora Oświaty.
Uczniowie mieli za zadanie opracowanie portfolio poświęconego wybranej postaci – bohaterowi walk o niepodległość Polski z okresu 1939-1989, z terenu województwa podkarpackiego. Nasza drużyna opracowała portfolio dotyczące postaci związanej z naszą wadowicką ziemią- Józefa Rządzkiego. Dotarła do wielu dokumentów, zdjęć i miejsc związanych z życiem i bohaterskimi czynami pułkownika, a następnie zrealizowała cel jakim było wykonanie broszury.
Kilka zdań zamieszczonych w pracy:
Józef Rządzki – urodzony 11 listopada 1906 roku w Rzędzianowicach nieopodal Mielca. Jego rodzice Karol i Apolonia z domu Krówka, byli spokojnymi oraz skromnymi rolnikami, aż do czasu ...
Podczas I wojny światowej, dokładniej w 1916 roku, zmarł jego ojciec - żołnierz austriacki. Tylko dzięki pomocy przyrodniego rodzeństwa ukończył w 1927 roku Gimnazjum i Liceum w Mielcu. Po maturze podjął naukę w Studium Pedagogicznym przy UJ w Krakowie. Tam też ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty nr. 5 w stopniu sierżanta podchorążego.
Od 1929 r. pracował jako nauczyciel w powiecie Ostrołęckim. Wybijał się jako oficer, dzięki czemu został powołany na kursy i ćwiczenia wojskowe. Kolejny raz awansował 1 stycznia 1939 r.
Już we wrześniu musiał uczestniczyć w walce pod Nabory- Jakać, Zambrowem i Andrzejewem. Po kapitulacji 18 Dywizji Piechoty ucieka z niewoli w skromnym ubraniu cywilnym. Kierował się na wschód , gdzie po drodze napotkał rozbity oddział Wojska Polskiego, przy czym wraca do munduru – zostaje szeregowcem.
Jednak niezbyt długo. Po 20 dniach dostaje się do niewoli sowieckiej. Na szczęście unika Katynia. Dotarł do Bieli w listopadzie 1939 r., gdzie przebywa wraz z żoną i synem. Jedną z myśli wówczas był wyjazd do Francji. Jednakże za namową kolegów, włączył się w działalność konspiracyjną w Związku Walki Zbrojnej.
Początkowo jest oficerem broni obwodu ZWZ Mielec. Następnie zostaje zastępcą komendanta, a później komendantem. W latach 1941-42 używa pseudonimu „Zdun” Aktywnie włączył się do pracy przy wydawaniu biuletynu podziemnego „Odwet” gdzie współpracował z kolegą z czasów szkolnych, Władysławem Jasińskim ps. „Jędruś”.
Po zatrzymaniu kolportera biuletynu „Odwet”, w nocy 21 lutego 1941 roku do jego domu w Rzędzianowicach przyjechało gestapo. Nie zastano Rządzkiego w domu, natomiast aresztowano jego brata. W obawie przed aresztowaniem Józef opuścił Mielec i wyjechał do Warszawy.
Gdy w czerwcu 1942 roku pod przybranym nazwiskiem „Kordyszewski” zjawił się w Kolbuszowej, zatrudniony został jako brygadzista przy melioracji rzeki Nil przepływającej przez miasto. Praca ta stanowiła alibi dla kontynuacji jego działalności konspiracyjnej i obserwacji niemieckiej wyrzutni rakietowej V1 i V2 w Bliznej.
Po wojnie wraca do Ostrowi Mazowieckiej, gdzie przez około rok mieszkał z rodziną.
W grudniu 1947 roku został aresztowany i skazany na dwukrotną karę śmierci. Jednakże dostał dożywocie. Po dziesięciu latach, czyli w 1957 r. dostał roczny urlop, a później darowano mu karę.
Został w Ostrowi Mazowieckiej aż do 1995 roku, gdzie zmarł.
opis_konkursu.doc
