• Historia szkoły

        • historia_szkoly_1.doc

          Początek naszej szkoły wiąże się z XIX wiekiem
          - czasem zaborów, powstań, biedy i ucisku panującego w całej  Ojczyźnie. Zaborcy nie starali się wcale o edukację tutejszej ludności, ale o maksymalizację zysków z prawie niewolniczej pracy mieszkańców Wadowic. Ludzi było wówczas mniej niż teraz, a wśród nich dużą grupę stanowiła młodzież. Dlatego staraniem między innymi księdza Jakuba Kolasińskiego, proboszcza z Wadowic Górnych i wikarego księdza Tomasza Kolasińskiego z Gawłuszowic, powstała w naszej wsi pierwsza  szkoła. Był wtedy 1847 rok.

          Wśród ówczesnych nauczycieli, oprócz księdza Tomasza Kolasińskiego, wymienia się też Stanisława Mysońskiego, Wincentego Kielara, Tomasza Sorysiewicza.

           

              W początkach XX wieku w szkole jednoklasowej                           w  Wadowicach   Dolnych uczył nauczyciel Jan Stec,                           a katechezę  prowadził ksiądz prałat Franciszek Łukasiński.

           

            W latach 30- tych nasza szkoła mieściła się w małym, drewnianym budynku.                                                                       Uczono w niej systemem czteroklasowym.                                Kiedy kierownikiem szkoły został pochodzący z Ukrainy  Aleksander Iwanoczko zajął się budową nowej,  murowanej już       szkoły, z dwoma salami lekcyjnymi. Wtedy to przeniesiono szkołę z drewnianego, krytego słomą budynku do nowej, murowanej, która przetrwała do czasów powojennych.

           

           

          W miejsce A. Iwanoczki w roku 1942 przybyło małżeństwo

          - Jadwiga i Jakub Borowiczowie.

               Na kartach historii zapisali się jako niezwykli ludzie

          - wyjątkowi  patrioci.  Jadwiga Borowicz z narażeniem życia prowadziła tajne nauczanie w czasie okupacji,  za co Borowiczów zadenuncjowano i wkrótce musieli uciekać z miejsca zamieszkania. Powrócili do Wadowic  pod koniec lat  40- tych. 

          Jakub Borowicz objął wtedy stanowisko kierownika szkoły.

           

           

          W latach 1951- 63, po objęciu kierownictwa szkoły przez Władysława Łabaja, nastąpiła dalsza rozbudowa szkoły o kolejne dwie sale lekcyjne od strony północno- wschodniej.

               W tym okresie rozpoczął również swoją działalność  prowadzony przez kierownika szkoły zespół muzyczny „mandolinistów”, prowadzony przez p. Bieniewską.

           

           

              W  latach 60-tych rozpoczęto także w obecnej szkole, wieczorowe dokształcanie dorosłych na poziomie szkoły podstawowej.

           

              W roku 1966 przedłużono naukę w szkole do 8 lat.                    Do szkoły napływało coraz więcej dzieci, w związku z czym baza lokalowa okazała się zbyt mała. W tym czasie zaczęło funkcjonować  pie­rwsze na terenie gminy przedszkole, prowadzone przez siostrę zakonną- Bronisławę Antkowską.

           Kolejny Dyrektor szkoły- Emil Bożek - dzięki swoim uzdolnieniom muzycznym rozwijał działalność istniejącego zespołu muzycznego. Grupa stała na bardzo wysokim poziomie artystycznym i  występy zespołu uświetniały wiele uroczystości odbywających się na terenie gminy.

               W latach 70- tych, dzięki staraniom dyrektora,             utworzono przedszkole na terenie tutejszej szkoły. Początkowo uczę­szczało do niego około 30 dzieci w wieku 3-6 lat.
          Wieloletnią dyrektorką i prowadzącą zajęcia była Genowefa Pietras. Kolejno pracowali tu następujący nauczyciele: Lucyna Czochara, Alina Sypek, Alina Rado, Barbara Syper, a obecnie Kazimiera Szady i Agnieszka Kacała. W czasie, gdy dyrektorem przedszkola była Barbara Syper, dzieci przebywały w nim 6 godzin dziennie i mogły korzystać z dwóch ciepłych posiłków. Przedszkole zatrudniało jeszcze jedną nauczycielkę oraz kilkoro pracowników obsługi: kucharkę, intendentkę, sprzątaczkę. Składało się z sali do zabaw, jadalni, kuchni i zaplecza gospodarczego. Zostało zlikwidowane w 2000 roku.

           

          W 1964 roku przy Szkole Podstawowej w Wadowicach Dolnych została utworzona 2-letnia Szkoła Przysposobienia Rolniczego, której dyrektorem do roku 1978 był Emil Bożek.                 Wkrótce przekształcono ją w filię Zasadniczej Szkoły Rolniczej     w Brniu. Funkcję dyrektora tej  filii pełnił do końca jej istnienia     p. Edward Stelmachowicz.

          Wszystko to powodowało konieczność rozbudowy istniejącego budynku szkolnego.

          Dyrektor Emil Bożek wraz z przedstawicielami rodziców,             w osobach Aleksander Midura, Stanisław Morytko i Adam Skarbowski opracowali wówczas projekt rozbudowy szkoły.         Po akceptacji planów przez władze powiatu i ówczesnego inspektora Jankowskiego, przystąpiono do ich realizacji.            Duże zaangażowanie dyrektora szkoły i wielu rodziców zaowocowało znaczną rozbudową szkoły. Dyrektor wraz z innymi pracował przy wykopach fundamentów i innych niezbędnych pracach budowlanych. 

           

                Dzięki znacznym postępom w rozbudowie, w 1978 roku utworzono w naszej szkole 3- letnie wieczorowe Technikum Rolnicze na podbudowie Zasadniczej Szkoły Rolniczej. Funkcjonowało ono przez 5 lat i uległo likwidacji z powodu stale obniżającego się naboru uczniów.   

           

                Odpowiednie zaplecze lokalowe pozwoliło na przyjęcie od 1974 roku do klasy siódmej, a następnie ósmej, uczniów ze szkół    w Woli Wadowskiej i Zabrniu. Stan taki trwał do momentu reformy oświaty w 1999 roku, kiedy powstały gimnazja.

           

             W latach  1985- 1987 dyrektorem szkoły była p. Irena Początek.  Po niej, aż do roku 1998,  funkcję tę sprawowała                             p. Ryszarda Sajdak.                                                                                   Kolejnym dyrektorem urzędującym do 2006 roku                        była  p. Ewa Potoniec.

             W roku szkolnym 1999/2000 w naszej szkole funkcjonował Odział Zamiejscowy Publicznego Gimnazjum w Wadowicach Górnych. Równocześnie kończyła edukację na szczeblu podstawowym klasa ósma.

          W 2000 roku, na miejsce przedszkola, powołano przy szkole Oddział Przedszkolny dla dzieci 6- letnich.                              Dzięki staraniom nauczycieli oddział przedszkolny dopo­sażono     w pomoce dydaktyczne, zabawki, książki.                                     Do „zerówki” uczę­szczają nie tylko dzieci 6 letnie,                       ale również młodsze.

             W roku 1999 rozpoczął się remont kapitalny budynku szkolnego. Prace rozpoczęto od remontu łazienek. W następnej kolejności dokonano wymiany płytek PCV na dolnym korytarzu szkoły oraz wykonano nowe schody wejściowe do budynku. W roku 2002 wykonano dwuspadowy dach, który zastąpił dotychczasowy stropodach. Dwa lata później budynek szkolny doczekał się kolejnej dużej inwestycji. Budynek ocieplono i wykonano piękną elewację. W tym samym, 2004 roku, dokonano wymiany stolarki okiennej, zmodernizowano również kotłownię szkolną. Piec węglowy został zastąpiony nowoczesnym piecem gazowym. Ułożono także kostkę wokół szkoły.

              11 listopada 2006 r., dzięki staraniom  ówczesnej dyrektor szkoły- p. Ewy Potoniec- nadano szkole imię.

          Od 2006  roku dyrektorem szkoły jest p. Barbara Syper.

           Od kilku lat wnętrze szkoły nabiera  nowego wyglądu. Wyremontowane zostały wszystkie sale lekcyjne, korytarze na parterze i piętrze. Powstały dwie pracownie komputerowe, rozbudowano przedszkole i unowocześniono bibliotekę. W roku szkolnym 2013/2014 został otwarty przy szkole plac zabaw dla wszystkich dzieci z terenu Wadowic. Od września 2014 r. działa przy szkole świetlica szkolna, w specjalnie przygotowanej do tego sali.  Funkcjonuje też najnowocześniejsze w gminie , wielofunkcyjne boisko sportowe oraz plac ze sprzętem rehabilitacyjnym. W październiku dzięki staraniom Społecznego Komitetu Organizacyjnego, powstałego w celu bezpośredniego udziału w planowaniu i przeprowadzeniu inwestycji , pomocy przy gromadzeniu środków finansowych i promowaniu zdrowego stylu życia wśród mieszkańców gminy Wadowice Górne, rozpoczęto budowę nowej sali widowiskowo- sportowej. Szkoła zyskała też nowy wystrój za sprawą powstałego wokół niej ogrodzenia.

          Dzięki wszystkim tym inwestycjom i zmianom szkoła znakomicie prezentuje się nie tylko na terenie gminy, ale także szerszym. W krótkim czasie stała się chlubą nie tylko uczniów, nauczycieli i rodziców, ale także wszystkich mieszkańców miejscowości.

          Opracowała: Beata Jakubus

           

    • Logowanie